Reis naar het einde – Hubert van Hove
De nieuwe burgemeester van Rotterdam Carola Schouten heeft gisteren een krans gelegd bij het Razzia Monument aan de Parkkade in Rotterdam. In haar toespraak benadrukte Carola Schouten het belang van de razzia-herdenking: “Het is cruciaal dat we de nieuwe generatie laten zien wat er is gebeurd. Dit soort tragedies mogen niet meer voorkomen. Vrede en veiligheid zijn niet vanzelfsprekend.”
Foto-impressie van de kranslegging bij het Razziamonument.
Mijn vader Hubert van Hove probeerde onder te duiken bij zijn oma. Maar als oma op 11 november 1944 het “Bevel” leest wordt ze doodsbang voor represailles. Wat gebeurde er drie weken vóór de grote razzia van Rotterdam op de Bergsingel?
Lees verder “Waarom is mijn vader niet ondergedoken tijdens de razzia van Rotterdam?”
Twee ‘Hunderdschaften’ Rotterdamse dwangarbeiders sliepen op de grond in Lager Hengstermann in Dingden. Er waren geen matrassen. En sanitaire voorzieningen ontbraken vrijwel geheel.
Lees verder “Dr. Vossenberg: Ik wens u allen een spoedig herstel van uw “tuberculose”.”
Omdat er in de voorafgaande dagen geruchten de ronde deden over een op handen zijnde razzia slaapt mijn vader, Hubert van Hove, bij zijn oma die een paar straten verder woont. Zij is weduwe en woont alleen. In die tijd heeft iedereen aan de binnenkant van zijn huisdeur een lijst hangen waarop precies vermeld staat wie er in dit huis woont, met de geboortedata. Mijn vader denkt dat als de Duitsers zien dat er op dit adres alleen maar een oude vrouw woont, ze misschien wel geen huiszoeking doen. Ze kunnen toch niet elk huis in Rotterdam doorzoeken?
“Toen mijn oma mij het ‘BEVEL’ liet lezen was ik dan ook van plan niet aan de oproep gehoor te geven. Ik wilde wegkruipen in een of andere kast. Maar daar wilde mijn oma niets van weten. Ze was doodsbang voor eventuele represailles en wilde het liefst dat ik maar zo gauw mogelijk haar huis verliet. Toen ze begon te huilen heb ik dat maar gedaan. Ik heb gehoord zij daar later veel spijt van heeft gehad.”
Hubert van Hove – Reis naar het einde
Hubert van Hove is naar het huis van zijn ouders aan de Bergsingel gelopen. Daar is alles in rep en roer. Zijn vader raakt helemaal van streek zodra hij zijn zoon ziet.
Hubert van Hove wordt ’s morgens op 11 november 1944 voor de deur van zijn ouders aan de Bergsingel 198 opgepakt door de Duitse Wehrmacht. Hij is dan 22 jaar oud.
Reis naar het einde
Per rijnaak en trein is mijn vader na een barre reis van twee weken terecht gekomen in Dingden, een dorpje in Duitsland, waar hij tewerk werd gesteld als ‘Schanzarbeiter’.
De Heimatverein Dingden is onder de indruk van het boek ‘Reis naar het einde’ van Hubert van Hove dat deze zomer is verschenen.
Bij veel mensen in Duitsland is het bombardement van Rotterdam (1940) bekend. Van de grote razzia uit 1944 en de traumatische ervaringen van Rotterdamse dwangarbeiders in Duitsland is veel minder bekend. Het reisverhaal van Hubert van Hove speelt zich voor een groot deel af in en rondom het dorp Dingden. De Heimatverein Dingden vindt het belangrijk dat deze informatie wordt doorgegeven aan de huidige en toekomstige generatie. Daarom wordt het boek ‘Reis naar het einde’ van Hubert van Hove vertaald in het Duits.
Op een speciale familiebijeenkomst is vandaag het eerste exemplaar van ‘Reis naar het einde‘ uitgereikt aan de kinderen en kleinkinderen van de auteur van het boek, Hubert van Hove.
‘Reis naar het einde‘ is een persoonlijk reisverhaal van mijn vader over de razzia van Rotterdam in 1944, het transport naar Duitsland en zijn traumatische ervaringen als ‘Schanzarbeiter’ in Dingden (D).
Lees het reisverhaal van mijn vader om de herinnering aan de Tweede Wereld Oorlog en in het bijzonder de grote razzia van Rotterdam levend te houden.
