Reis naar het einde – Hubert van Hove
Tachtig jaar geleden werden de nazi-vernietigingskampen bevrijd. In april 1945 stonden de kranten vol met foto’s van uitgehongerde gevangenen en uitgemergelde lijken. Mijn vader liet de foto’s in Dingden zien. Vol ongeloof dachten de Duitse dorpelingen in eerste instantie aan ‘Gräuelmärchen, griezelverhalen.
Lees verder “‘Gräuelmärchen’, ongeloof over de onbegrijpelijke wreedheid van de nazi’s”
Afgelopen zondag bezocht ik de tentoonstelling over de bevrijding van Dingden. Met “Befreiung März-1945” staat Heimatverein Dingden stil bij de belangrijke gebeurtenissen eind maart 1945. Een zorgvuldig samengestelde tentoonstelling die niet alleen informeert, maar ook raakt. Hoe is Dingden 80 jaar geleden bevrijd?
Lees verder “Tentoonstelling: Befreiung März-1945”
Precies 80 jaar geleden zaten tweehonderd Rotterdamse Schanzarbeiter gevangen in Lager Hengstermann, een feestzaal in Dingden. Ze sliepen daar op de grond met wat strozakken, vrijwel zonder sanitaire voorzieningen. Toch werd Kerstmis gevierd in het werkkamp. Met schnaps en kerstbomen. De Tommies hebben voor de versiering gezorgd, schrijft Hubert van Hove in een brief. Met ‘chaff’.
Lees verder “Kerst 1944, de Tommies zorgen voor versiering”
Verschillende brieven die mijn vader schreef vanuit Dingden zijn 80 jaar na dato bewaard gebleven. Hij schreef onder meer “Het bier smaakt goed en het eten is voldoende en het werk niet erg zwaar“.
Schreef hij in zijn brieven de waarheid? Of bagatellisseerde hij de situatie om zijn ouders in Rotterdam gerust te stellen?
In de Tweede Wereldoorlog heeft mijn vader geprobeerd zijn dwangarbeid in Duitsland te ontvluchten. Hij is vanuit Dingden richting de Achterhoek gevlucht om daar de grens met Nederland te passeren. De vluchtpoging mislukt. Bijna tachtig jaar later reconstrueer ik de route van zijn vluchtpoging.
Lees verder “Vluchtroute naar de grens”
Na de bevrijding van Dingden is mijn vader eind april 1945 op een Duitse fiets naar Nederland gereden. Van Bocholt fietst hij langs de voormalige spoorlijn Bocholt – Winterswijk naar de grens en vandaar via de Achterhoek naar Deventer, waar zijn oom en tante wonen. Dezelfde route heb ik afgelopen week gefietst. In de fietssporen van mijn vader.
Lees verder “In de fietssporen van mijn vader”